Highlights της εβδομάδας - Νεμέα, Κύπρος και τα πιο ενδιαφέροντα κρασιά που δοκίμασα

Toυ Γιάννη Καρακάση MW

Την προηγούμενη Τρίτη βρέθηκα στον Ασπρόκαμπο την ''άλλη'' Νεμέα με τα βουνίσια αμπέλια που πλησιάζουν σε υψόμετρο τα 1000 μέτρα και που οριοθετούν μία ''άγρια''  ομορφιά και μία πολύ διαφορετική εικόνα από τον κάμπο της περιοχής. Περπατώντας ανάμεσα σε αμπέλια βιολογικής πιστοποίησης γεμάτα πρασινάδα, πασχαλίτσες και χαμομήλια ένιωθες ότι ήσουν αλλού (κεντρική φωτογραφία). Όχι στην Τοσκάνη :P όμως αλλά σε μία διαφορετική ελληνική πραγματικότητα. Δυστυχώς όμως, μία πιο προσεκτική μάτια αποκάλυπτε την αλήθεια. Αμπελώνες τύπου Σαχάρα απογυμνωμένους από κάθε ίχνος ζωής, τέζα στα χημικά που τίποτα δεν θα μπορούσε και δεν θα ήθελε να ζήσει εκεί (διευκρινίζω ότι αυτή η εικόνα αφορά το συγκεκριμένο κομμάτι της περιοχής που επισκέφτηκα/διευκρίνηση που προστέθηκε στις 8 Μαΐου). Στο τέλος της ημέρας δεν ξέρω αν τελικά χάρηκα ή λυπήθηκα από την επίσκεψή μου όμως είναι σίγουρο ότι δεν μπορούμε να μιλάμε για terroir κρασιά και οινικές εκφράσεις του τόπου όταν υπάρχει τέτοια χρήση χημικών. Περισσότερα μπορείτε να διαβάσετε στο οι παγίδες για τα terroir κρασιά.

Πίσω στη Αθήνα για μερικές ώρες και ήταν η σειρά της Κύπρου και της Λεμεσού. Εκεί πραγματοποιήσαμε ένα exclusive  wine event στο υπέροχο Columbia Sun του πολύ δυναμικού ομίλου Columbia Restaurants στον οποίο είμαι υπεύθυνος για το οινικό πρόγραμμα. To θέμα ήταν τα μεγάλα terroir του κόσμου όπου είχα την χαρά να παρουσιάσω κρασιά από την Ελλάδα, την Κύπρο, τη Γαλλία (ανάμεσά τους ένα φανταστικό Meursault 1er Cru), την Ισπανία και τη Χιλή. Χωρίς να είμαι ο πιο ένθερμος υποστηρικτής των νεοκοσμίτικων κρασιών ''θα φάω το καπέλο μου'' και θα παραδεχθώ ότι το Clos Apalta 2018 ήταν αριστούργημα. Είναι γεγονός και με χαροποιεί ιδιαίτερα ότι η Κύπρος ανεβαίνει και αλλάζει. Φυσικά αυτά τα δυο πάνε μαζί γιατί ότι μένει στάσιμο εξαφανίζεται