Influencers (?) και Κρασί

Του Γιάννη Καρακάση MW

Μου έλεγε πρόσφατα κάποιος που έχει φάει με το κουτάλι το κρασί για δεκαετίες ότι τον εντυπωσιάζει πως κάποια πράγματα θεωρούνται ταμπού. Και που συζητούνται, αν συζητούνται, με μεγάλη χρονοκαθυστέρηση.  

Ένα από αυτά είναι το ‘’θαύμα’’ των wine influencers. Μία πρόταση με άγνωστες λέξεις που πρέπει να εξηγήσω.

Ας δούμε πρώτα ποιος είναι στη θεωρία ο wine influencer. Μεταφράζοντας από τα αγγλικά στα ελληνικά, εννοούμε κάποιον που έχει επίδραση στις αγοραστικές αποφάσεις του κοινού. Φαντάζομαι ότι κάποιος θα υποστηρίξει ότι και τα likes είναι στη σφαίρα της ίδιας επίδρασης. Κάποιος δηλαδή που αν ανεβάσει μία φωτογραφία ή ένα βίντεο με ένα προϊόν, ο κόσμος θα τρέξει να το αγοράσει (πως θα το μάθει αυτό η εταιρεία είναι μία άλλη υπόθεση ότι όντως έχει γίνει δουλειά). Θαύμα γιατί ξαφνικά ξεπηδάνε λογαριασμοί στο Instagram από ανθρώπους με άγνωστα credentials με χιλιάδες ακόλουθους και ελάχιστες δημοσιεύσεις. Ενώ γνωρίζουμε ότι για να γίνει κάτι τέτοιο με κόπο και δουλειά χρειάζεται αρκετός χρόνος. Ή μήπως καλύτερα χρόνια; 

Εκτός αν μιλάμε για ένα διάσημο (celebrity) στον τομέα του, influencer, που στο χώρο του κρασιού παίζει να είναι μετρημένοι στα δάκτυλα του ενός χεριού. Τζάνσις, Tζέιμι, Τιμ, Έρικ, Noble Rot στις πρώτες θέσεις και μετά παίρνουμε κιάλια. 

Υποθέτω λοιπόν ότι δεν είμαι ο πρώτος που έχει την απορία πως γίνεται κάποιος influencer αν δεν είναι στην κατηγορία διασημότητας. Αν έχετε παρόμοιες απορίες μπορείτε να μείνετε μαζί μου. 

Toν Αύγουστο του  2019 o Jamie Goode τουίταρε για τους wannabe influencers και άρχισε να μιλάει για τρόπους που άγνωστοι λογαριασμοί συγκεντρώνουν τεχνητά ακόλουθους μέσω ομάδων pods (που σχολιάζουν ο ένας τον άλλο για να δείξουν engagement) και του Τelegram. Επιτέλους μία εξήγηση για το πώς με 150 δημοσιεύσεις σε όλη του την καριέρα το χρόνο ξεπερνάει κάποιος τους 10 Κ ακόλουθους. 

Tι σημαίνει αυτό; Ότι όπως γράφει η Natasha Gillezeau στο Financial Review ‘How influencers fake influence’ οι Instagram influencers δημιουργούν συμμαχίες μεταξύ τους στα θέματα του WhatsApp, του Facebook Messenger και του Telegram για να σχολιάσουν τις αναρτήσεις του άλλου και να δημιουργήσουν την ψευδαίσθηση της διαφημιστικής εκστρατείας.

Χωρίς όμως πραγματική επιρροή σε ένα πραγματικό κοινό (που πολλές φορές είναι και αγορασμένο με ποσά των 100 και 150 ευρώ οπότε το πραγματικό κοινό δεν είναι για παράδειγμα 200,000 αλλά 50,000, μπορεί και λιγότερο), πόσο πραγματικά και χειροπιαστά αποτελέσματα θα προσφέρουν; Μήπως η προβολή που συχνά κάνουν με ένα ποτήρι κρασί και ένα μπραζίλιαν μαγιώ (δεν είναι σεξιστικό, εγώ απλά το αναφέρω) δεν είναι η επιθυμητή για το συγκεκριμένο προϊόν οπότε και θετικά αποτελέσματα δεν δίνουν και κάνουν ζημιά καταστρέφοντας τη φήμη του προϊόντος ενώ εξαντλούν και τον προϋπολογισμό μάρκετινγκ; Μία λύση προφανώς είναι το 'ποιος είναι ποιος' για κάθε influencer και τι πραγματικά μπορεί να κάνει και σε ποιο κοινό.  

Πως μετρούνται οι πωλήσεις μετά από δημοσιεύσεις είναι ένα άλλο θέμα γιατί τα 'μου αρέσει΄ (likes) από μόνα τους δεν λένε απολύτως τίποτα. Φαντάζομαι ότι αν κάποιος ανεβάσει ένα κρασί και την επόμενη εβδομάδα πουληθεί μία παλέτα χωρίς να έχει μεσολαβήσει κάτι άλλο φοβερό, δύο τινά μπορεί να σημαίνει. Ή έχουμε κάνουμε με τον Bruce Springsteen που ξαφνικά αγάπησε τη Βουργουνδία ή κάποιος αξίζει πραγματικά τα λεφτά του. Προφανώς υπάρχουν εργαλεία που μετράνε πολλές παραμέτρους αλλά δεν θα μπω καθόλου σε αυτά γιατί δεν με αφορούν. Ο καθένας μπορεί να ελέγξει την επίδραση του άλλου. 

Αυτό που με αφορά είναι ότι αυτές οι τακτικές πληγώνουν θεωρώ εν τέλει όλο αυτό το αφήγημα της αυθεντικότητας στο οποίο στηρίζεται όλο το ελληνικό κρασί. Είναι το προϊόν, δηλαδή που πρέπει να αναδειχθεί και αυτό είναι αποτέλεσμα της αλήθειας. Δηλαδή της ποιότητας και της σκληρής δουλειάς για την ανάδειξή του. Και υπάρχει πληθώρα τρόπων για να γίνει αυτό από την πραγματική δουλειά στο αμπέλι και εμβάθυνση σε αμπελουργικές τακτικές, πειραματισμό με νέα στυλ οινοποιήσεων μέχρι την επιλογή της κατάλληλης pr τακτικής. 

Οτιδήποτε άλλο χωρίς να το αποκηρύσσω 100%, γιατί αφενός ο κάθε εγκέφαλος αντιδρά διαφορετικά σε ερεθίσματα και αφετέρου οι εταιρείες πάντα θα δοκιμάζουν νέες τακτικές και προσεγγίσεις, είναι εφήμερο και θέλει προσοχή. 

Σταματώ εδώ και αν δω ότι σας ενδιαφέρει θα έχει και μέρος 2. 

Καλή Κυριακή

Γιάννης