21 December 2017

Σαμπάνια όχι μόνο για τις γιορτές και στο σωστό ποτήρι!

Υπάρχουν συχνά πολλές παρανοήσεις στον κόσμο του κρασιού και φυσιολογικά η Σαμπάνια δεν θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση. Μάλιστα θα υποστήριζα ότι σε αυτό το πραγματικά μοναδικό κρασί συγκεντρώνονται και αρκετές από αυτές. Αλλά ας πάρουμε τα πράγματα από την αρχή.

Ότι λάμπει δεν είναι χρυσός δηλαδή όλα τα αφρώδη δεν είναι Σαμπάνιες. Σαμπάνια είναι μόνο το κρασί που παράγεται με την παραδοσιακή μέθοδο δηλαδή με ζύμωση στην ίδια φιάλη στην περιοχή της Καμπανίας (Champagne στα Γαλλικά). Ως εξαίρεση σε κάθε κανόνα υπάρχουν ακόμα μερικές California Champagne, 13 τον αριθμό αν θυμάμαι καλά, που έχουν το δικαίωμα να χρησιμοποιούν την μαγική αυτή λέξη γιατί αυτό ήταν σε ισχύ πριν το 2006, πριν απαγορευθεί η χρήση του όρου και εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης. Άρα δεν υπάρχει ελληνική, γερμανική ή αγγλική Σαμπάνια. Τελεία! Υπάρχει παρόλα αυτά λίγη καλιφορνέζικη και απολογούμαι για αυτό.

Όμως υπάρχουν εξαιρετικά αφρώδη σε όλο τον κόσμο που σε ποιότητα στέκονται πολύ υψηλά και συναγωνίζονται μερικές από τις καλύτερες Σαμπάνιες στον κόσμο. Για αυτό βέβαια πρέπει να συγκρίνουμε ομοειδή κρασιά δηλαδή non vintage με non vintage και vintage με vintage. Ενδεικτικά ρίχνω στο τραπέζι μερικά ονόματα που παράγουν μερικά από τα πιο αξιόλογα κρασιά εκτός Καμπανίας: Ferrari στο Trento (ειδικά η χρονολογημένη Giulio Ferrari είναι μαγική), Berlucchi και Ca’ del Bosco Franciacorta η τελευταία με το επικό Αnnamaria Clementi, Champalou στο Λίγηρα, Raventos και Gramona από την Ισπανία, Ridgeview, Hambledon και Nyetimber από Αγγλία, Schramsberg από τις ΗΠΑ, τα αφρώδη του Λαυρέντη Χάρτμαν Κτήμα Καρανίκα είναι μερικά από τα ανταγωνιστικά και πολύ δυνατά χαρτιά που μέχρι κάποιο σημείο κοντράρουν ανοιχτά ακόμα και πολύ μεγάλα ονόματα Σαμπάνιας. Πολύ συχνά δε σε πολύ πιο ''λογικές τιμές''.

Μια μεγαλειώδης όμως Σαμπάνια είναι κρασί από άλλο πλανήτη με τον τρόπο που βασικά οι φυσαλίδες χαϊδεύουν και αγκαλιάζουν ταυτόχρονα την παλέτα μας με την ένταση των αρωμάτων και την πολυπλοκότητά τους. Και για να απολαύσουμε όλα αυτά που μπορούν να μας δώσουν και που περιέγραψα παραπάνω χρειάζεται ένα κανονικό ποτήρι κρασιού. Ας το ξαναπώ, χρειάζεται ένα κανονικό ποτήρι κρασιού. Προτείνω λοιπόν με όλη μου την καρδιά να πετάξουμε τις τουλίπες τα λεγόμενα flutes που το μόνο που κάνουν είναι να προσθέτουν ένα έξτρα ποτήρι στο ήδη φορτωμένο ντουλάπι και που είναι μόνο για να παρατηρούμε τις φυσαλίδες στραγγαλίζοντας ουσιαστικά μία αξιοπρεπή σαμπάνια αρωματικά και γευστικά.

Μία άλλη παρανόηση που έρχεται και δένει με το ποτήρι είναι ότι πίνουμε την σαμπάνια πολύ παγωμένη και πολύ γρήγορα λες και είναι αναψυκτικό στους 4 βαθμούς. Δεν είναι. Αντίθετα είναι από τα πιο μεγαλειώδη κρασιά που έχουν ποτέ υπάρξει που ο θρύλος λέει ότι ξεκίνησε ως παραγωγή στο Αβαείο του Hautvillers με τον Dom Perignon αλλά που στην πραγματικότητα (Tom Stevensosn, Christie's World Encyclopedia of Champagne) ξεκίνησε στην Αγγλία 6 χρόνια πριν και 70 ολόκληρα χρόνια πριν το παλαιότερο σπίτι στην Καμπανία.

Δύο από τους τελευταίους μύθους που θα ήθελα να αναφερθώ αφορούν την περίσταση που ανοίγουμε μία Σαμπάνια και την μη δυνατότητα παλαίωσης μίας μη χρονολογημένης Σαμπάνιας. Για το πρώτο να πω κατηγορηματικά ότι η Σαμπάνια δεν είναι μόνο για γιορτές, βαφτίσια, γάμους ή διαζύγια αλλά είναι το απόλυτο γαστρονομικό κρασί. Ειδικά μία σύνθετη χρονολογημένη Σαμπάνια μπορεί να αρχίσει και να τελειώσει ένα γεύμα από το πιο γκουρμέ μέχρι street food. Πιθανώς να χρειαστεί και ένα κόκκινο κρασί αν υπάρχουν έντονα κρέατα στο τραπέζι αλλά σε όλα τα υπόλοιπα είναι καταπληκτική. Όστρακα, γαριδοκαραβίδες, αυγά, ριζότο ειδικά μανιταριών, πουλερικά, ψάρια όλων των ειδών από μαρίδα μέχρι σφυρίδα, χοιρινό, burgers και χοτ ντογκ...Πάει και με ποπκόρν. Kαι οι ροζέ ταιριάζουν εξαιρετικά με πάπια ή ακόμα και με αρνί.

Όσον αφορά το τελευταίο και τις δυνατότητες παλαίωσης μίας NV να πω απλά ότι εξαρτάται. Υπάρχουν NV που μένουν με τις οινολάσπες το ελάχιστο που ορίζει η νομοθεσία δηλαδή 12 μήνες και είναι περισσότερο λεμονάδα με ζάχαρη και άλλες που μένουν 7 χρόνια. Όπως καταλαβαίνετε οι διαφορές είναι τεράστιες ποιοτικά.

Και εκτός από τα μεγάλα σπίτια ρίξτε και μία ματιά στους λεγόμενους grower champagne. Θα τρίβετε τα μάτια σας.

Μερικές από τις αγαπημένες μου Σαμπάνιες με έμφαση στις NV.

1. Krug Grand Cuvee NV σε τιμή vintage

2. Charles Heidsieck NV

3. Jacquesson NV η αμέσως επόμενη μετά τη Heidsieck. Παράγει επίσης μία συγκλονιστική ροζέ vintage.

4. Tarlant La Vigne d'Antan 2008

5. Dom Perignon 1998

6. Paul Dethune Blanc de Noirs NV

7. Eric Rodez Blanc de Noirs NV

8. Jacques Selosse Initiale & V.O

9. Delamotte Blanc de Blancs 2007

10. Laherte Freres