H σημασία του να είσαι αυθεντικός

Όλοι προσπαθούν να αποκτήσουν πρεστίζ στάτους. Να ανεβάσουν τιμές και να προσεγγίζουν ψηλές κορφές. Και είναι απόλυτα θεμιτό. Όμως υπάρχει ένας μόνος τρόπος για αυτό. Να είναι αυθεντικοί. Το Cambridge Dictionary ορίζει την έννοια της αυθεντικότητας ως την ποιότητα του να είναι κάποιος ή κάτι πραγματικό. Όχι μασκαρεμένο δηλαδή. Στον δε ‘υπαρξισμό, η αυθεντικότητα είναι ο βαθμός στον οποίο οι πράξεις ενός ατόμου είναι σύμφωνες με τις πεποιθήσεις και τις επιθυμίες τους, παρά τις εξωτερικές πιέσεις.

Όμως τι σημαίνει να είσαι αυθεντικός στο κρασί; Είναι μία περίπλοκη έννοια που συχνά - πυκνά χρησιμοποιείται χωρίς να έχουμε την παραμικρή ιδέα τι εννοούμε. Πολύς κόσμος την εντοπίζει στην περιοχή των λεγόμενων Φυσικών Κρασιών. Προσωπικά δεν θα σταθώ εκεί και θα κατευθυνθώ εκτός ‘ταμπέλας’ και ετικέτας. Την συνοψίζω ως το αποτέλεσμα παραγόντων όπως η ακεραιότητα ή το ήθος, η υψηλή ποιότητα, η ευαισθησία για το περιβάλλον, η έμφαση στην ειλικρινή αποτύπωση του terroir. Συν ακόμα ένα παράγοντα. Η αδιαφορία στην πίεση του χρόνου. Tondonia, Rayas, Ganevat, Overnoy, Stella di Campalto, Ulisse Colline, Eric Rodez, Clape, Allemand, Clos Rougeard, Vacheron, Knoll, Οικονόμου, Δαλαμάρας είναι κάποια από τα σημεία αναφοράς αυθεντικότητας εντός και εκτός συνόρων που έχουν καταφέρει να μετουσιώσουν το αυθεντικό σε prestige. 

Δεν είναι επίσης τυχαίο ότι εταιρείες όπως η Hermès, η Patek Philippe, το Domaine de la Romanée-Conti είναι στην κορυφή ως τα απόλυτα prestige προϊόντα. Η Hermès έφτιαχνε πάντα τα πιο ακριβοθώρητα δερμάτινα προϊόντα αψηφώντας τις πιέσεις για περισσότερες παραγγελίες, η Patek Philippe έθεσε τα standards της σύγχρονης ωρολογοποιίας ενώ η εμφάνιση οποιασδήποτε φιάλης DRC γεμάτης αλλά και άδειας προκαλεί δέος.

Αν όμως η ποιότητα δεν είναι κορυφαία, που συχνά πυκνά απαιτεί μία αρτιζάνικη φιλοσοφία, η έννοια του αυθεντικού και πρεστίζ φθίνει. Όπως απομακρύνεται και σε πολλές ακόμα περιπτώσεις. Για παράδειγμα βλέπω με έκπληξη κρασιά που προσπαθούν να πουλήσουν ακριβά χρησιμοποιώντας φιάλες βαρέων – βαρών Arnold Schwarzenegger 1.5 κιλού (άδεια) και με αποτύπωμα CO2 στο Θεό, καλλιέργεια των αμπελιών με χρήση RoundUp που δείχνουν μηδαμινή ευαισθησία για το περιβάλλον.  

Ή παραγωγούς που παράγουν εκατομμύρια φιάλες από industrial κρασιά και που αποφασίζουν να ανέβουν στο όχημα των ''Φυσικών Κρασιών'' γιατί και καλά αυτή τη στιγμή πουλάει. Είναι αυτό ηθικό; Ή αντίστροφα παραγωγός Φυσικών Κρασιών που υποτίθεται μιλάει για μία συμπαντική ερμηνεία και εξίσωση στο κρασί του να κυκλοφορεί με Πόρσε.

Θεωρώ λοιπόν ότι η αυθεντικότητα κάνει τη διαφορά που πολύ συχνά χρειάζεται μηδαμινό marketing. Γιατί όσο πιο ισχυρά αυθεντικό είναι ένα προϊόν τόσο λιγότερο marketing και προβολή θα χρειαστεί. Είναι τυχαίο που prestige προϊόντα δεν έχουν καν site, καθόλου ή ελάχιστα social media; Στην τελική είναι η δημιουργία μίας ειλικρινούς συζήτησης για το κρασί που κάνει τη διαφορά. Aν από την άλλη η φιλοσοφία ''μαρκετάρεται'' παύει στα δικά μου τα μάτια να είναι αυθεντική. Δηλαδή κάνεις natural κρασιά, μην το γράφεις στην ετικέτα. Κάνεις αυτόχθονη ζύμωση, μην το γράφεις στην ετικέτα. Αυτό είναι απλά marketing που στην συγκεκριμένη περίπτωση έρχεται σε αντιπαράθεση με την φιλοσοφία που προσπαθεί κάποιος να εκφράσει. Κάνω κάτι για να το μαρκετάρω και όχι γιατί το πιστεύω ίσως;

Ας μην αναρωτιόμαστε λοιπόν πως γίνεται κάτι prestige. H απάντηση είναι Be Authentic σε όλα. Το επιτηδευμένο μπορεί να πάρει μερικές ανάσες.

Καλή Κυριακή

Γιάννης