Πύργος ή Château, Κτήμα ή Domaine;

Μεταξύ λοιπόν ενός ποτηριού κρασιού με το κυκλαδίτικο δειλινό να διαγράφεται στον φθινοπωρινό ορίζοντα μου λέει, ''θα ευχόμουν να καταργήσετε όλες τις ξενικές ονομασίες στις ετικέτα και ειδικά τις γαλλικές. Τι δουλειά έχει η λέξη Château ή Domaine σε μία ελληνική ετικέτα;''

Ευχαριστώ Δημήτρη, παίρνω την σκυτάλη λοιπόν. Ας δούμε κατ' αρχάς τι χρησιμοποιούν οι άλλες χώρες ως Κτήμα. Στην Γερμανία έχουν το Weingut, στην Αυστρία επίσης ενώ στην Ιταλία το Tenuta και Castello αντί του Château (έχουν και άλλα fattoria/cantina, γράφω τα πιο σημαντικά). Στην Ισπανία έχουν το Bodega! 

Εμείς λοιπόν γιατί να βάζουμε Château ή Domaine και δεν μπαίνω σε θέματα νομοθεσίας (όποιος θέλει μπορεί να ρίξει μία ματιά σε ΦΕΚ 179/2002 και Κανονισμό ΕΕ 401/2010); Νομίζω ότι πια δεν υπάρχει λόγος - κατανοώ ότι πιθανώς υπήρχε στο παρελθόν και προσυπογράφω - αλλά πλέον, ειδικά με την έμφαση στις αυτόχθονες ποικιλίες ένας καλύτερος συγχρονισμός θα έδινε μία πιο αυθεντικά ελληνική ταυτότητα. 

Ειδικά όταν υπάρχουν στην διάθεσή μας οι λέξεις Κτήμα - Ktima και Πύργος - Pyrgos που και εύηχες είναι και ουσία έχουν. Θα με ρωτήσετε φυσικά και για το Estate που χρησιμοποιείται ευρέως...εκεί θα έλεγα ότι έχω σαφώς λιγότερες ενστάσεις όμως χάνει την αίσθηση της μοναδικότητας.

Και κάτι άλλο που μου προξένησε εντύπωση θα έλεγα διαβάζοντας το ΦΕΚ 179, αν ισχύει φυσικά και δεν έχει υπάρξει κάποια αλλαγή. Στην περιγραφή του όρου Παλαιά Κλήματα αναφέρεται το ''επιφυλάσσεται για αυτόριζα αμπέλια ηλικίας τουλάχιστον 40 ετών''΄. Η εντύπωση που μου έκανε δεν είναι ότι ορίζει τα παλαιά αμπέλια ως άνω των 40 ετών (θα μπορούσε να είναι και 30 ή και 50) αλλά ότι πρέπει να είναι και αυτόριζα δηλαδή φυτεμένα στις δικές του ρίζες και όχι σε αμερικάνικα υποκείμενα για προστασία από την φυλλοξήρα. Τέτοιου είδους αμπέλια υπάρχουν ελάχιστα στην Ελλάδα.