Big Little Wishes

Την προηγούμενη εβδομάδα έγραψα ένα αυγουστιάτικο άρθρο με τους προβληματισμούς μου για τις ονομασίες ΠΟΠ, άρθρο που ο Γρηγόρης Μιχαήλος χαριτολογώντας, σχολίασε στα social media ότι ήταν κάπως βαρύ για καλοκαίρι. Και μπορεί να ήταν αν και το google analytics μάλλον θα διαφωνήσει μαζί του. Παρόλα αυτά σκέφτηκα για αυτή την Κυριακή να γράψω κάτι πιο ελαφρύ και δροσερό αν και εξίσου ενδιαφέρον. 

Οπότε περνώντας γρήγορα στο κυρίως θέμα - και σε καλοκαιρινή διάθεση - ακολουθούν οι μικρές μου επιθυμίες για όσα θα άλλαζα στην καθημερινή απόλαυση του κρασιού.

1.  Την αμερικανική δρυ σε οποιαδήποτε μορφή ή σύλληψη. Το μόνο της κατόρθωμα είναι να δώσει μία απίστευτα γλυκιά βαρελίλα στο κρασί καλύπτοντας οποιαδήποτε έννοια του φρούτου και μετατρέποντας αυτό σε ένα υποκατάστατο της σοκολατομπάρας Βounty.

2. Τη γαλλική δρυ (και από ότι φαίνεται τη δρυ γενικά αλλά και την ακακία) όταν σκοτώνει το κρασί καλύπτοντας τα αρώματα και τον χαρακτήρα του. Κilled by oak το περιγράφουν στα αγγλικά. 

3. Την οξείδωση στα ελληνικά λευκά. Αυτό είναι ένα αρκετά τεχνικό θέμα για Αύγουστο μήνα οπότε θα αρκεστώ να πω ότι πολλά από τα προβλήματα θα λυνόντουσαν με το βιδωτό πώμα. Για τους γενναίους της παραλίας προτείνω την ανάγνωση των άρθρων Βιδωτό πώμα ξανά και Πως παλαιώνει η Σαντορίνη.    

4. Το ποτήρι κρασιού αλλά και του νερού της δεκαετίας του 60 που ακόμα βρίσκουμε στα ταβερνάκια λες και ο χρόνος έχει σταματήσει στις ταινίες της Φίνος Φιλμς. Ή ακόμα και το μεταγενέστερο χοντροκομένο και καλά κολονάτο ποτήρι του γάμου που ζυγίζει ένα κιλό και που άνετα με αυτό μπορείς να κάνεις προπόνηση σε βάρη. Αντί αυτών να βάλουμε παρακαλώ ένα κανονικό ποτήρι κρασιού. Ότι μάρκα θέλετε και από όπου θέλετε. 

5. Παραμένω στα ποτήρια και ζητάω να εξαφανιστεί παρακαλώ το ποτήρι flute της σαμπάνιας και να σερβίρεται σε κανονικό ποτήρι κρασιού. Είναι κρίμα για αυτά τα υπέροχα κρασιά να στραγγαλίζονται αρωματικά σε ακατάλληλα ποτήρια και τελικά να μην μυρίζει κανείς τίποτα αλλά να κοιτάζουμε σαν χάνοι τις φυσαλίδες. Ας πάρουμε μία Σπράιτ για αυτό. Είναι και πιο οικονομική. 

6. Μια και είμαι στο καλοκαιρινό τραπέζι παραδοσιακής ταβέρνας ή και εστιατορίου θα ήθελα επίσης να εξαφανιστούν τα λαδόξιδα 95 οκτανίων που έρχονται σετάκι με αυτές τις υπέροχες αλατιέρες (με το ρύζι φυσικά) που κάποιος πήρε εργολαβία άπαξ και έφτιαξε εκατομμύρια. Τόσο λάδι και αλάτι έχουμε στην Ελλάδα ας βάλουμε κάτι ποιοτικό. 

7. Θα ήθελα επίσης να απαγορευθεί στους σερβιτόρους να περιγράφουν το κρασί ως κρασάκι και όλα τα υπόλοιπα φαγητά με τα υποκοριστικά τους. Σαλατούλα, πατατούλα, τοματούλα, ψαράκι κλπ. Να μην ξεχάσω και την αξεπέραστη ευχή της 'καλής απόλαυσης'. Ειλικρινά θα ήθελα να μάθω πως προέκυψε αυτό. Υπάρχει δηλαδή κακή σας ή μέτριά σας απόλαυση;

8. Με το κρασί στο ποτήρι ας το κάνουμε σωστά. Όχι σερβίρισμα στην κουζίνα αλλά με τη σωστή διαδικασία. Δηλαδή έρχεται ο σερβιτόρος στο τραπέζι και σερβίρει το κρασί στο ποτήρι από την ίδια τη φιάλη. Αφού πρώτα το έχει δείξει στον καταναλωτή. Αν πρόκειται δε για το πρώτο σερβίρισμα ανοίγει και δοκιμάζει και αυτός και αν όχι ενημερώνει για το πότε έχει ανοιχτεί η φιάλη και το πως έχει συντηρηθεί. Σε μία σοβαρή επιχείρηση θα υπήρχε και ημερομηνία ανοίγματος της φιάλης με ένα στικεράκι στο κάτω μέρος της που θα βοηθούσε στην παρακολούθηση και το ίδιο το σημείο.  Περισσότερα μπορείτε να διαβάσετε εδώ. 

9. Να χρησιμοποιείται περισσότερος πάγος και κυρίως νερό στη σαμπανιέρα που να καλύπτει μέχρι το λαιμό το κρασί για να αποφύγουμε το 1/3 του κρασιού να βράζει. Και πάγο και στα κόκκινα το καλοκαίρι.  

10. Για το τέλος περισσότερες αυθεντικές λίστες με διαφορετικά κρασιά και ενδιαφέρουσες προτάσεις. 

Καλή Κυριακή 

Γιάννης

*** Αν σας έλειψε η αναφορά στο χύμα κρασί μπορείτε να διαβάσετε εδώ Απομυθοποιώντας το Χύμα κρασί

Photo by Christian Langballe on Unsplash