Ελληνικό κρασί 5 χρόνια μετά, 2 από 4

Μπορείτε να διαβάσετε το πρώτο μέρος εδώ 

7. Χαρακτήρα και Προσωπικότητα

Σχόλιο του 2013: Θέλουμε ξεχωριστά και διαφορετικά κρασιά και όχι ακόμα ένα βαρετό εμπορικό διεθνούς στυλ κόκκινο ή λευκό. Μερικές ιδέες για να προκύψει κάτι τέτοιο είναι 1. Τουλάχιστον sustainable viticulture (ολοκληρωμένης διαχείρισης) και ιδανικά Οργανική 2. Μικρόρωγοι κλώνοι που εστιάζουν στην ποιότητα 3. Χαμηλές στρεμματικές αποδόσεις 4. Σχολαστική επιλογή της πρώτης ύλης 5. Απαλή οινοποίηση αποφεύγοντας εμπορικές ζύμες, ένζυμα, προσθήκη εξευγενισμένων τανινών, κολλάρισμα, φιλτράρισμα 6. Όχι βιασύνη. Ας μην γελιόμαστε, η στρογγυλάδα καλή είναι αλλά σπάνια δίνει χαρακτήρα.

Σχόλιο του 2018: Πολύ μου αρέσει αυτό που είχα γράψει τότε. Είναι αυτό που επικοινωνείται τώρα από πολλούς. Θέλω απλά να προσθέσω ότι αυτό που μετράει πάντα είναι ότι έχουμε στο ποτήρι. Ένα κρασί οφείλει πρωτίστως να είναι απολαυστικό. Μετά ας ακολουθήσει όποια φιλοσοφία επιθυμεί.

8. Αφρώδη από Ασύρτικο

Σχόλιο του 2013: Είναι στο δρόμο και ανυπομονούμε να τα δοκιμάσουμε. Περιμένουμε ακόμα τη στιγμή που το μεγάλο Methode Traditionnelle αφρώδες θα προσγειωθεί στο ποτήρι μας μετά από παρατεταμένη παραμονή στις οινολάσπες (άνω των τριών χρόνων).

Σχόλιο του 2018: Τα αφρώδη από Ασύρτικο έκαναν την εμφάνισή τους χωρίς να κλέψουν όμως καρδιές. Ίσως γιατί η ποικιλία διαθέτει άφθονη δύναμη και λιγότερη φινέτσα. Τα χαρμάνια είναι μία προφανής λύση. Και περιμένω ακόμα το μεγάλο Methode Traitionnelle που θα σφραγίσει τις εξαιρετικές προσπάθειες που γίνονται σε Μαντινεία και Αμύνταιο. 

9. Φυσικά κρασιά

Σχόλιο 2013: Αν και δεν πιστεύουμε στον όρο, αφού δεν υπάρχει πραγματικά φυσικό κρασί θα θέλαμε να δούμε Ελληνικές προσπάθειες που δεν εστιάζονται μόνο στην μη προσθήκη θειώδους αλλά ακολουθούν κατά γράμμα το Nothing Added, Nothing Taken στην οινοποίηση. Οποιαδήποτε συζήτηση για οινοποίηση σε αμφορείς θα ανέβαζε ακόμα περισσότερο την αξία του στοιχήματος. Αν δε, πιστεύετε ότι μιλάμε για σενάρια επιστημονικής φαντασίας που μπορεί και να έχετε δίκιο, κάντε απλά λίγο υπομονή.

Σχόλιο του 2018: Πολύ μεγάλη εξέλιξη σε αυτό το σημείο. Αντιγράφω ένα απόσπασμα από το νέο μου βιβλίο ‘’Τα φυσικά κρασιά στην Ελλάδα’’ που θα κυκλοφορήσει σύντομα

‘’Ο αναγνώστης, και εν δυνάμει καταναλωτής, δε θα πρέπει να παρασύρεται από ψευδείς πληροφορίες. Το να παράγει κάποιος κρασιά που να είναι όσο γίνεται πιο φυσικά, αλλά να είναι ταυτόχρονα καθαρά στα αρώματά τους, απαιτεί πολλή δουλειά,  κι αυτή δε μπορεί να την κάνει ο καθένας. Χρειάζεται σημαντική φροντίδα πρωτίστως στο αμπέλι, και ακολούθως στο οινοποιείο, όπου χρειάζεται σχολαστική καθαριότητα ώστε να εξαλείφονται και οι παραμικρές εστίες μικροβίων, οι οποίες μπορούν να καταστρέψουν ένα κρασί τέτοιου είδους. Λόγω της  φύσης τους τα ΦΚ είναι περισσότερο ευάλωτα σε κινδύνους όπως η οξείδωση ή η προσβολή από τον μύκητα brettanomyces, ο οποίος προσδίδει μία έντονη ζωικότητα (αρώματα βαριά που θυμίζουν ζώα σε στάβλο) στο κρασί όταν το προσβάλλει. 

Καταλαβαίνουμε λοιπόν ότι είναι σημαντικό να τηρούνται κάποιες διαδικασίες. Και ότι Φυσικά Κρασιά δεν σημαίνει ότι απέχω από την αμπελουργία ή την οινοποίηση. Αυτό είναι μία ρομαντική ψευδαίσθηση που δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Στη βιομηχανία της μπύρας πχ. υπάρχει η δυνατότητα περιπλανώμενοι ζυθοποιοί, Gypsy Brewers, να φιλοξενηθούν από μία ζυθοποιία ώστε να φτιάξουν μία δική τους μπύρα στην οποία θα βάλουν τη δική τους ετικέτα, και να καρπωθούν οι ίδιοι τα κέρδη της προσπάθειάς τους. Κάτι τέτοιο, όπως καταλαβαίνετε, θα ήταν αδύνατο να γίνει σε ένα οινοποιείο που παράγει ΦΚ. Απαιτείται βάθος και ουσία στην παραγωγή καλών παραδειγμάτων ΦΚ.

Είχα πάντοτε τη γνώμη ότι για να υποστηριχθεί σωστά μία προσπάθεια, σε οποιονδήποτε τομέα, απαιτείται εμπεριστατωμένη γνώση και οικονομική επένδυση. H υπόθεση των ΦΚ είναι μία κλασική τέτοια περίπτωση. Σε αντίθετη περίπτωση, υπάρχει ο κίνδυνος να χαθεί η εμπιστοσύνη του καταναλωτή και ακολούθως να μην υποστηρίζει ούτε τους ικανούς και σοβαρούς μιας βιομηχανίας.

Μία πρώτη άποψη για τα διαδραματιζόμενα στην εγχώρια παραγωγή κρασιού είναι ότι αυτή την στιγμή υπάρχουν μερικά πολύ καλά παραδείγματα ΦΚ. Υπάρχουν όμως και άλλα που δεν πετυχαίνουν το στόχο επειδή εμπλέκονται οινοποιοί που δεν έχουν τις γνώσεις και το πάθος που χρειάζεται. Αυτό είναι κάτι που συμβαίνει, όχι μόνο στον Ελλαδικό χώρο, αλλά παγκοσμίως, και ακόμη και σε χώρες όπως η Γαλλία και η Ιταλία. Παρά ταύτα, ο δρόμος παραμένει ανοικτός σε όλους όσους νιώθουν ότι έχουν κάτι να προσφέρουν. Η πρόοδος είναι καθημερινή. Υπάρχει αρκετός  ενθουσιασμός και αυτό μπορεί να οδηγήσει σε ενδιαφέροντα αποτελέσματα.’’

10. Βιδωτό πώμα

Σχόλιο του 2013: ΝΑΙ βιδωτό πώμα το ξαναλέμε. Είναι κρίμα, ο Έλληνας παραγωγός να πασχίζει με τις σημερινές δυσκολίες να εμφιαλώσει το κρασί του και στο τέλος να χρησιμοποιεί αγγλομερέ φελλό που αποδεδειγμένα μετά από 6-12 μήνες θα προσδώσει αρώματα κόλλας στο κρασί. To βασικό πρόβλημα εστιάζεται στον σκεπτικισμό που πηγάζει από τη σύνδεση του βιδωτού πώματος με φθηνά κρασιά οπότε το σημαντικό θα ήταν να τοποθετηθεί σε ακριβές σειρές για να κατανοήσει ο καταναλωτής την αξία του. 

Σχόλιο του 2018: Δυστυχώς βρισκόμαστε ακόμα στο ίδιο σημείο. Και ενώ επιτρέπονται φελλοί αγγλομερέ και πλαστικοί στις ονομασίες ΠΟΠ, δεν επιτρέπεται το βιδωτό πώμα. Κάτι που καταδεικνύει για μία ακόμα φορά την ανάγκη εκπαίδευσης όλης της οινικής αλυσίδας αλλά και των καταναλωτών. Η τελευταία ενημέρωση που είχα ήταν ότι το ζήτημα που εκρεμμούσε με το πώς θα παρουσιαστεί η ταινία ΠΟΠ - που παραδοσιακά έμπαινε πάνω από το φελλό και κάτω από το καψύλιο - ξεπεράστηκε. Λίγη υπομονή ακόμα λοιπόν!

Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να διαβάσετε σχετικά το άρθρο μου Βιδωτό πώμα ξανά

11. Φαντασία στις ετικέτες αλλά και στην επιλογή του σχήματος της φιάλης

Σχόλιο του 2013: Ακριβώς ότι λέει η επικεφαλίδα με την προσθήκη και half bottles για τα εστιατόρια. Στις υπόλοιπες χώρες που το κάνουν είναι χαζοί? Βάλε φαντασία που έλεγε και το τραγούδι.

Σχόλιο του 2018: Αν διαθέταμε γενικά ως χώρα το 50% του ιταλικού marketing θα είμασταν ήδη έτη φωτός μπροστά. Η αλήθεια είναι ότι τα πράγματα είναι πολύ καλύτερα και εμφανίζονται κατά καιρούς πολύ καλές δουλειές από οινοποιεία. Όμως κάντε μία βόλτα σε μία κάβα και δείτε πόσες ετικέτες ξεχωρίζουν αληθινά στο μάτι; Πόσες θα σας κάνουν να σταματήσετε μπροστά τους και να σηκώσετε το βλέφαρο; Παραπάνω από τις μισές είναι σε ασπρόμαυρο concept με συνηθισμένες γραμματοσειρές μοιάζοντας τόσο πολύ μεταξύ τους. 

Συνεχίζεται...