6 Δεκαετίες Unico Vega Sicilia (A night to remember)

Ακολουθούν οι εντυπώσεις του Στέφανου Τσαλαβούτα που συμμετείχε στην βραδιά και μάλιστα κράτησε και αναλυτικές σημειώσεις! 

Του Στέφανου Τσαλαβούτα (απόφοιτου Diploma)

Η γευσιγνωσία περιλάμβανε κρασιά από έξι, ναι έξι(!), διαφορετικές δεκαετίες!

Οργανώθηκε από το Γιάννη τον Καρακάση MW σε ένα μενού φαγητού - κρασιού που επιμελήθηκαν οι Executive Chef Σωτήρης Ευαγγέλου και Ηead Sommelier της Μεγάλης Βρετανίας Ευάγγελος Ψωφίδης. Το κόνσεπτ ήταν βασισμένο σε τέσσερα flights όπου πολύ σοφά το καθένα περιελάμβανε τόσο ιδιαίτερα παλαιωμένα κρασιά όσο και νεότερες σοδειές.  Αυτή η μορφή της παρουσίασης επέτρεψε να αναδειχτούν συγκριτικά τα κρασιά διαφορετικών δεκαετιών μεταξύ τους και προσέδωσε πολυχρωμία σε κάθε ένα από τα flights.    

Δοκιμάσαμε παλαιωμένα κρασιά που δύσκολα συγκεντρώνονται όλα μαζί καθιστώντας αυτή τη γευσιγνωσία, κατά την ταπεινή μου γνώμη μια από τις πιο ενδιαφέρουσες που έχουν γίνει ποτέ στην Ελλάδα (αν όχι την πιο ενδιαφέρουσα). Το όνομα και η φήμη του οίκου έχουν χτιστεί από τις παλαιές σοδειές που είχαμε την τύχη να δοκιμάσουμε σε αυτή τη γευσιγνωσία. Το παραδοσιακό στυλ του κρασιού βασίζεται στην κομψότητα, πάντα μεσαίου όγκου με έντονα όμως χαρακτηριστικά όπως ο ανθικός και savoury γευστικός χαρακτήρας και η παρουσία πτητικής οξύτητας - αποτέλεσμα πολυετούς ελεγχόμενης οξειδωτικής παλαίωσης σε βαρέλια – που σε άλλα κρασιά θεωρείται ελάττωμα. Όχι όμως εδώ...

Όμως η αποκάλυψη ήταν οι νεότερες σοδειές – η καμπή στην γευσιγνωσία μας εντοπίστηκε στη σοδειά του 1989 - όπου αναδεικνύεται μια στιλιστική στροφή σε ένα πολύ πιο καθαρό κρασί με έμφαση στο φρούτο αλλά και στο νέο βαρέλι με αψεγάδιαστες τανίνες και βελούδινη υφή. Με λίγα λόγια, μία στροφή που επικαιροποιεί το θρυλικό αυτό κρασί στα μέτρα της σύγχρονης παλέτας.

Αν κάτι διατηρείται σταθερό είναι η πολυπλοκότητα και η συνάφεια του με το φαγητό, κάτι που εν τέλει είναι και το ζητούμενο από ένα κρασί. Θα τολμούσα να πω δε, πως αν και ο παραδοσιακός χαρακτήρας μοιάζει να υποχωρεί, ποιοτικά έχουμε μια αναπάντεχη ανύψωση. Από τη μικρή μου εμπειρία με τέτοιου επιπέδου κρασιά, θεωρώ ότι το Vega Sicilia “Unico” δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από τα κορυφαία του Μπορντώ και της Καλιφόρνιας. 

Για να περάσουμε στα κρασιά τώρα, το αστέρι των παλαιωμένων εσοδειών ήταν αναμφισβήτητα το κρασί του 1953 που παρουσιάστηκε στο πρώτο flight και όχι μόνο επειδή ήταν το παλαιότερο.

• Unico 1953: Κεραμιδί λαμπερό χρώμα. Είχε μία εξαιρετικά πολύπλοκη μύτη με βαλσαμικά αρώματα, δέρμα, γλυκόριζα, καφέ και σοκολάτα. Στο στόμα ήταν η επιτομή της λεπτότητας με αέρινη υφή και μεγάλη διάρκεια στην επίγευση. Εξαιρετικός συνδυασμός με το τρουφάτο beef tartar! 95/100

• Unico 1972: Μία παλαιωμένη Vega Sicilia “Unico” όπως τη γνωρίζω και τη λατρεύω, με έντονη πτητική οξύτητα, νότες αίματος και σιδήρου, πολύπλοκο στο στόμα με αρκετή σφριγηλότητα για την ηλικία του και απολαυστικό. 93/100

• Unico 1996: Καταπληκτικό! Νέο, αλλά έτοιμο. Ώριμο μαύρο και κόκκινο φρούτο, πολύπλοκο. Ένα κρασί με «ψαχνό». Πλούσιες αλλά μαλακές τανίνες, γλυκό και φιλικό. Ένα κρασί που θα έπειθε ακόμα και τον πιο δύσπιστο…96/100

Στο δεύτερο flight είχαμε δύο πολύ ωραία κρασιά, ένα από τη δεκαετία του 1960 και ένα από το 2007, αλλά δυστυχώς το 1973 ήταν πολύ γερασμένο…

• Unico 1965: Πολύ φινετσάτο, λεπτό στο στόμα, πικάντικο, ανθικό, αλλά και με βοτανικές νότες λεβάντας και άλλων μυρωδικών χόρτων με τη χαρακτηριστική οξειδωτική διάσταση που έχει η παλαιά Vega Sicilia, που την καθιστά μοναδική. 94/100

• Unico 1973: Δυστυχώς το κρασί είχε οξειδωθεί. Ήταν η φιάλη, ήταν η χρονιά, δεν γνωρίζω. Πάντως η Eliza Kwon de Alvarez, η οποία εντελώς φυσικά μας αποκάλυψε ότι έχει την ίδια ηλικία με τη φιάλη, μας είπε ότι το 1973 δεν ήταν σπουδαία χρονιά για τη Vega Sicilia, αλλά έχει δοκιμάσει και καλύτερες φιάλες. 89/100

• Unico 2007: Ένα μεγάλο κρασί που δείχνει το καινούριο στυλ στα καλύτερά του. Φρούτα του δάσους με απίστευτη καθαρότητα, αρκετά έντονο νέο βαρέλι που δίνει όμορφες γλυκές νότες βανίλιας και καρύδας, κέδρος. Απίστευτη ένταση και πολυπλοκότητα αλλά και απαράμιλλη φινέτσα. Καλογυαλισμένη αίσθηση στο στόμα.  Ένα κρασί με δομή για να αντέξει πολλές δεκαετίες, αλλά κιόλας έτοιμο να προσφέρει απόλαυση. Ένα κρασί δυνατό που σε κερδίζει όμως με την ισορροπία και τη λεπτότητά του και όχι με τη δύναμη. 95/100

Στο τρίτο flight ξεκινήσαμε με το ωραίο, αν και όχι σπουδαίο 1976:

• Unico 1976: Όμορφα παλαιωμένο με νότες βαλσαμικές και καφέ, αλλά όχι τόσο πολύπλοκο ούτε τόσο έντονο όσο οι σοδειές του 1953 και του 1972 του πρώτου flight. 92/100

• Unico 1989: Αυτό ίσως να ήταν και το αγαπημένο μου κρασί της βραδιάς. Αν και ξεκάθαρα στο πιο μοντέρνο στυλ του “Unico”, η εικοσιπενταετής και πλέον παλαίωση του έδινε ένα χαρακτήρα «ενδιάμεσου» μεταξύ των δύο στυλ. Αιθέρια μύτη με νότες μέντας, ευκαλύπτου αποξηραμένου τριαντάφυλλου και κέδρου πλαισίωναν το φρούτο και τα αρώματα της παλαίωσης  του εκλεκτού αυτού κρασιού. Στο στόμα ήταν μεσαίου όγκου αλλά πλούσιο σε γλυκερίνη (εξαιρετικά ζεστή η χρονιά του 1989), και απόλυτα ισορροπημένο. Ένα πολύ σπουδαίο κρασί. 96-97/100

• Unico 1991: Μια πολύ καλή χρονιά για Vega Sicilia, αλλά εμείς δυστυχώς πέσαμε σε μια όχι τόσο καλή φιάλη, που είχε ίχνη οξείδωσης και δεν μύριζε ιδιαίτερα ευχάριστα. Στο στόμα ήταν καλό, αλλά μπροστά στα πολύ καλύτερα κρασιά της γευσιγνωσίας χάθηκε.

• Unico 1999: Ένα ακόμη λαμπερό αστέρι, πλούσιο και αρωματικό φρούτο του δάσους, μόκα, γλυκά μπαχαρικά, υποψία βανίλιας. Ένα κρασί που δείχνει πολύ νεότερο απ’ ότι πραγματικά είναι. Μου θύμισε αρκετά τη σοδειά του 2007 του προηγούμενου flight… Κομψές αλλά αισθητές τανίνες και οξύτητα που ισορροπεί την πληθωρικότητα του φρούτου. 95/100

Το τέταρτο flight περιελάμβανε το δεύτερο σπουδαίο παλαιωμένο κρασί, αυτό του 1974 και τις σοδειές του 1998 και 2008 καθώς και την Reserva Especial που αποτελεί χαρμάνι από τις σοδειές του 1996/1998 και 2002. Όλα εξαιρετικά!

• Unico 1974: Αρώματα παλαίωσης έντονα και μεθυστικά, δέρμα, αποξηραμένα φύλλα, εξωτικά μπαχαρικά. Λεπτό και φινετσάτο στο στόμα. Στα σαρανταδύο του χρόνια δεν δείχνει να θέλει να εγκαταλείψει τη μάχη και στάθηκε επάξια απέναντι στους νεότερους κολοσσούς του flight! 94/100

• Unico 1998: Πληθωρικό, φρουτώδες, τανικό με έντονο το νέο βαρέλι που όμως δένει αρμονικά με το φρούτο. Ένα κρασί που θυμίζει έντονα Μπορντώ δεξιάς όχθης στα καλύτερά του , αν πιάνετε το υπονοούμενο…97-98/100

• Unico 2008: Εδώ είχαμε ένα κρασί που έσφυζε από νεότητα, με αρώματα επιθετικά, μελάνια, δέρμα, νότες γης. Πλούσια τανικό με σφιχτή δομή αλλά και πληθωρικό γλυκό φρούτο. Ένα κρασί για τους εραστές της νεότητας. 98/100

• Reserva Especial Unico 2016 (96, 98,02): Πολύ αρμονικό, με έντονα τα αρώματα του νέου βαρελιού, αλλά ενσωματωμένα όπως είναι μόνο στα εκλεκτά κόκκινα κρασιά αυτού του κόσμου. Αν και περιέχει τις χρονιές του 1996, 1998 και 2002, κυκλοφόρησε μόλις το 2016, αλλά είναι έτοιμο να τα απολαύσει κανείς με τον απαραίτητο αερισμό. 95/100

Για το τέλος είχαμε την ευγενική προσφορά της κυρίας Eliza Kwon de Alvarez, που ήταν το «Unico» της σοδειάς του 2005, το οποίο ακόμα δεν έχει κυκλοφορήσει στην αγορά, παρόλο που οι μεταγενέστερες σοδειές του 2007 και 2008 κυκλοφορούν ήδη. Ήταν ένα άξιο επιστέγασμα για την σπουδαία αυτή γευσιγνωσία, ένα κρασί που ενθουσίασε τους πάντες, πληθωρικό, πολύπλοκο, γεμάτο ζωντάνια. Ομολογουμένως ένα από τα καλύτερα νέα κρασιά που έχουμε δοκιμάσει (99/100), γιατί όταν μιλάμε για το Vega Sicilia «Unico», ένα κρασί δέκα ετών, είναι ...νέο.