Περισσότερο Ελληνικό κρασί παρακαλώ

Η ερώτηση και το πλαίσιο:

Ελληνικό ή ξένο κρασί και γιατί; H ερώτηση είναι ταπεινή αν και νομίζω αρκετά σύνθετη για όποιον θελήσει να δώσει μία κατηγορηματική απάντηση. Είναι μία γενική αίσθηση ότι το εισαγόμενο κρασί είναι σε ανοδική τροχιά στη χώρα μας συγκριτικά με το 2010 που άρχισε ή κρίση ή είναι πραγματικότητα; Πρόσφατα καλός μου φίλος σχολίασε με παράπονο, ότι ‘’ η κατάσταση έχει ξεφύγει με τα ξένα κρασιά. Δεν υπάρχουν δηλαδή ενδιαφέροντα ελληνικά κρασιά;’’ 

Αν είναι όντως έτσι, ως domino effect δημιουργούνται και άλλα ερωτήματα. Τι ποσοστό έχουν καταλάβει τα κρασιά εισαγωγής; Ποιο ποσοστό θα ήταν λογικό; Και φυσικά ποιοι είναι οι λόγοι. Όλα αυτά θα ήθελαν μία κανονική μελέτη που εύκολα θα κόστιζε ένα ποσό με τέσσερα ψηφία. 

Τα νούμερα

Είναι γεγονός ότι στην Ελλάδα δεν τα πάμε καλά με τα νούμερα. Ας δοκιμάσει κάποιος να βρει για παράδειγμα πόσο Ασύρτικο είναι φυτεμένο στην Κρήτη ή πόσο ροζέ κρασί καταναλώθηκε το 2018, ή ακόμα τι ποσοστό του ελληνικού αμπελώνα καλλιεργείται βιολογικά. Η καταγραφή είναι δύσκολη, εντούτοις υπάρχουν κάποια αξιόπιστα στατιστικά στοιχεία σχετικά με το εισαγόμενο κρασί. Τι μας δείχνουν αυτά; Ότι μεσούσης της κρίσης, το 2010 η αξία των εισαγωγών ήταν λίγο λιγότερο από 25 εκ. ευρώ ενώ το 2017 ξεπέρασαν τα 37 εκατομμύρια και επανήλθαν ακριβώς στα νούμερα του 2008! Παράλληλα οι ποσότητες αυξήθηκαν με πολύ μικρότερους ρυθμούς που σημαίνει ότι στην χώρα έρχονται πλέον ακριβότερα κρασιά. Και όλα αυτά σε μία Ελλάδα που πίνει ολοένα και λιγότερο κρασί, 23 λίτρα ανά κάτοικο το 2016, από 31 λίτρα το 2010 (keosoe.gr). 

Θεωρώ ότι τα νούμερα είναι τουλάχιστον ενδιαφέροντα και αποτυπώνουν κρυστάλλινα την πορεία του εισαγόμενου κρασιού.  

Οι απόψεις

Αλέξανδρος Τριανταφύλλου (A For Athens): Δύσκολη ερώτηση { Ελληνικό ή ξένο κρασί και γιατί;}. Πριν δέκα χρόνια ήμασταν αρκετά πίσω στην οινική κουλτούρα και φυσιολογικά μας γοήτευε το εξωτερικό. Τώρα είναι κάπως διαφορετικά τα πράγματα και αν θα έπρεπε να πω ένα από τα δύο χωρίς να το παίζω πατριωτικά θα έλεγα ελληνικό κρασί. Γιατί; Επειδή έχω απολαύσει συναρπαστικά κρασιά που δεν τα έχω πληρώσει πάνω από 30 ευρώ. Άρα από την μία υπάρχει μία έμφυτη αγάπη μου στον διεθνή αμπελώνα και από την άλλη η αναγνώριση της ανόδου του ελληνικού κρασιού. Εμείς στο A For Athens έχουμε μία λίστα 50-50 αναλογία, όμως οι τουρίστες θα πιουν κατά 80% ελληνικό αμπελώνα.  

Γιώργος Μιχελής (Oinoscent): Ξένο κατηγορηματικά και υπάρχουν πολλοί λόγοι για να το στηρίξω. Είναι πολύ μπροστά ποιοτικά και πλέον υπάρχει πολύ μεγάλη ποικιλία στη χώρα μας. Ενώ αν δούμε τι συμβαίνει στην Ελλάδα θα περιοριστούμε σε Ασύρτικο – Ξινόμαυρο και παραγωγούς μετρημένους στα δάχτυλα των δύο χεριών. Θεωρώ ότι αν έπρεπε να ζήσεις αποκλειστικά με ελληνικό κρασί θα είχες σοβαρές πιθανότητες να πέσεις σε κατάθλιψη. Οι Έλληνες παραγωγοί κινούνται πλέον κυρίως εξαγωγικά και μεσοπρόθεσμα η ελληνική αγορά θα δυσκολέψει και άλλο αφού οι τιμές έχουν ανέβει πολύ. Εμείς στο Oinoscent έχουμε μία πολύ μεγάλη ποικιλία με περίπου 55% εισαγόμενο και 45% ελληνικό κρασί.

Πάνος Κυριαζής (Vintage): Για εμάς η απάντηση είναι και τα δύο. Οι Έλληνες καταναλώνουν αρκετά κρασιά από το διεθνή αμπελώνα για να εξερευνήσουν και εκτός του σπιτιού τους και οι ξένοι μόνο ελληνικό κρασί. Μάλιστα οι τελευταίοι ζητάνε κατά 80% κόκκινα χειμώνα – καλοκαίρι! Στο Vintage έχουμε 780 κρασιά σε ποτήρι που είναι σχεδόν μοιρασμένα ανάμεσα στα δύο. Θεωρώ ότι υπάρχει τάση για το εισαγόμενο κρασί για να δοκιμάσει ο κόσμος κάτι διαφορετικό. 

Γιάννης Σιγανός (Mr. Vertigo): Βλέπω την τάση για το εισαγόμενο κρασί που επανέρχεται στην θέση του αλλά προσωπικά δεν το θέλω ως show off και μέρος του lifestyle ότι πίνω Sassicaia και είμαι κάποιος...Εκτίμησα τα σπουδαία ελληνικά κρασιά μετά από πολλά ταξίδια στο εξωτερικό και αυτό θέλουμε να πετύχουμε στο Mr. Vertigo: όχι να κόψουμε από το ελληνικό κρασί αλλά να το συμπληρώσουμε, να μάθουμε όλοι, εμείς οι ίδιοι αλλά και οι παραγωγοί από το τι συμβαίνει έξω και να προσαρμοστούμε. Στο Mr. Vertigo το πολύ μεγάλο ποσοστό των πωλήσεων άνω του 80% είναι από ελληνικό κρασί.  

Οι λόγοι

Έχω την θεωρία ότι αν συμβαίνει κάτι, δεν υπάρχει μία αιτία ένας μόνος φταίχτης δηλαδή. Αν λοιπόν το εισαγόμενο κρασί ανεβαίνει στην εγχώρια αγορά σε βάρος του ελληνικού κρασιού - ιδίως σε σημεία πώλησης που συζητήσαμε παραπάνω και που διαθέτουν μεγάλη ευχέρεια ποτηριών – η εξήγηση ενδεχομένως θα είναι αρκετά σύνθετη και θα θέλει αρκετή συζήτηση. Κάτι που είναι στη φύση του Έλληνα να συζητάει και να ανταλλάσσει απόψεις. Ας σκεφτούμε τα παρακάτω και ας αναρωτηθούμε τι ισχύει ή τι δεν ισχύει από αυτά (διευκρινίζω ότι τα παρακάτω είναι ερωτήματα και όχι συμπεράσματα). Έτσι ο καθένας μπορεί να συζητήσει με τα σχόλια να είναι κάτι παραπάνω από ευπρόσδεκτα: – αλλά και να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα. 

•    Οι τιμές του ελληνικού κρασιού έχουν πάρει σε αρκετές περιπτώσεις το ασανσέρ για το ρετιρέ ενώ αντίθετα βρίσκεις κρασιά από το διεθνή αμπελώνα σε πιο επικερδή προτάσεις για τον επιχειρηματία.
•    Τα ελληνικά κρασιά είναι ακριβά για την ποιότητά τους γιατί η κοστολόγηση δεν γίνεται με βάση την ποιότητα αλλά με βάση την αγορά και τον ανταγωνισμό.
•    Τα κρασιά από διεθνή αμπελώνα παραμένουν πάντα πιο εξωτικά και πιο ''cool'' ενώ τα ελληνικά τα βρίσκεις και παντού, όλοι ξέρουν πόσο κάνουν και γιατί να τα πληρώσει Χ 3; 
•    Δεν υπάρχουν αρκετά ενδιαφέροντα ελληνικά κρασιά ενώ υπάρχει αφθονία ξένων.

Για το τέλος

Ανεξάρτητα τι από τα παραπάνω ισχύει και σε ποιο βαθμό το νόμισμα έχει πάντα δύο όψεις. Μήπως λοιπόν χρειαζόμαστε ακόμα καλύτερες οινικές προσπάθειες σε πιο λογικές τιμές αλλά και περισσότερη υποστήριξη έτσι ώστε το ελληνικό κρασί να είναι πάντα στο προσκήνιο; Ή μήπως αυτά τα δύο πάνε μαζί;

Καλή Κυριακή

Γιάννης

Photo by Miguel Orós on Unsplash

Το clip της εβδομάδας