Πως παλαιώνουν οι Σαντορίνες; Μία πρώτη ματιά

Καθώς βρίσκομαι στην Κύπρον για ένα Masterclass με Πελοποννησιακά κρασιά στα πλαίσια του Peloponnese Wine Festival δέχομαι πολλές ερωτήσεις για τα αποτελέσματα της τυφλής γευσιγνωσίας με παλαιωμένους οίνους Σαντορίνης που πραγματοποιήθηκε την προηγούμενη Πέμπτη στο Oinoscent. Εκεί παρέα με τον Γρηγόρη Μιχαήλο (έναν από τους καλύτερους Έλληνες γευσιγνώστες) και τον εξαιρετικό οινολόγο Δημήτρη Ακρίβο (με μεγάλη εμπειρία με κρασιά Σαντορίνης μέσα από την θητεία του στο Κτήμα Γαίας) τεστάραμε τυφλά 28 Σαντορίνες σε δύο flights αναλόγως της ηλικίας τους. 

H ιδέα ήταν να δούμε πως συμπεριφέρεται κυρίως η Σαντορίνη δεξαμενής, η πιο ''αγνή'' εκδοχή του κρασιού δηλαδή στα 5 και 10 χρόνια μετά τον τρύγο. Για αυτό τον λόγο ζητήθηκαν από όλα τα οινοποιεία οι χρονιές του 2009 και 2014 ή όσο γίνεται οι πιο κοντινές με δεδομένο ότι αρκετά οινοποιεία δεν έχουν κρατήσει back vintages. Κάποια κρασιά συμπληρώθηκαν από το προσωπικό μου κελάρι μου και κάποια από φίλων μου ενώ αν κάποιος παραγωγός έδωσε περισσότερες χρονιές που ταίριαζαν με το σχεδιασμό των flights, τις συμπεριλάβαμε στη σειρά γευσιγνωσίας. Το ίδιο κάναμε και για κρασιά με ελάχιστο βαρέλι.

Το ζήτημα της παλαίωσης

Η παλαίωση της Σαντορίνης είναι ένα πολύ ενδιαφέρον και ιντριγκαδόρικο θέμα που δεν έχει αναδειχθεί μέχρι στιγμής αποτελώντας έναν από τους χαμένους κρίκους στο μήνυμα της Σαντορίνης. Και ενώ γίνεται πολύ συζήτηση για περαιτέρω αύξηση τιμών υπάρχει πολύ δουλειά τόσο ως προς την επικοινωνία του αφηγήματος της Σαντορίνης, όσο και στο να ωθήσουμε την ποιότητα στο επόμενο επίπεδο. Η δοκιμή λοιπόν αυτή από μόνη της ήταν για όλους μας μία μεγάλη πρόκληση αλλά και ένα ταξίδι στο άγνωστο. 

Αν ένα εξαιρετικό λευκό κρασί θα πρέπει να μπορεί να παλαιώσει τουλάχιστον δέκα χρόνια μετά τον τρύγο ποια είναι η αλήθεια για τα κρασιά του νησιού; Στο ηλεκτρονικό μου βιβλίο The Vineyards and Wines of Greece κάνω μία πρώτη απόπειρα καταγραφής των δυνατότητες παλαίωσης για τι βασικές ελληνικές ποικιλίες και terroir. Για την Σαντορίνη υποστηρίζω τα 6-10 χρόνια ως το καλύτερο σημείο απόλυσης με τα τοπ παραδείγματα να πηγαίνουν ακόμα πιο μακρυά. Πόσο κοντά με αυτή την καταγραφή θα ήταν το αποτέλεσμα της δοκιμής;

Στο σημείο αυτό να πω ότι όλα τα αποτελέσματα θα δημοσιευθούν αναλυτικά στο αγγλικό άρθρο που θα ακολουθήσει ενώ σήμερα δίνω μία πρώτη ματιά.

Μία πρώτη ματιά...

Για το πρώτο flight: Οι προσδοκίες δοκιμάζοντας κρασιά που δεν ξεπερνούν τα 5 χρόνια από τον τρύγο ήταν υψηλές. Θα περίμενε κανείς δοκιμάζοντας οίνους Σαντορίνης, ειδικά σχετικά νεαρούς 
(από 3,5  ώς 5,5 έτη), να επιβεβαιώσει καθολικά τη θρυλούμενη ικανότητα παλαίωσης αυτών. Κάτι που επιβεβαιώθηκε δυστυχώς μόνο εν μέρει αφού ένα μόνο ποσοστό της τάξης του 30% ξεδίπλωσε μία αξιοσημείωτη πολυπλοκότητα. Θέματα εμφανούς οξείδωσης άρχισαν να κάνουν την εμφάνισή τους και να προβληματίζουν. Υπήρξε μια εντυπωσιακή ανισότητα των δειγμάτων με κάποια από αυτά να είναι wow και κάποια κουρασμένα έως και οξειδωμένα. Θα μπορούσε το βιδωτό πώμα να είναι μία λύση; 

Στο δεύτερο flight: Εδώ οι ανισότητες και οι προβληματισμοί αναδείχτηκαν ακόμα περισσότερο. Παρόλες τις δυσκολίες ομως υπήρξαν μερικά εξαιρετικά κρασιά που ίσως δείχνουν το σωστό δρόμο.

Η Σαντορίνη είναι ένα συγκλονιστικά μοναδικό terroir που προσφέρει μεγάλες και αυθεντικές οινικές συγκινήσεις. Μπορεί να πάει ψηλότερα και με ποιους τρόπους; Αυτό είναι ένα ερώτημα που αφορά όχι μόνο το νησί αλλά και το ελληνικό κρασί συνολικά.  

Συνεχίζεται...