Για το κρασί που γνωρίζουμε ως Ρετσίνα

Του Γιάννη Καρακάση MW

Για μία γενιά πολύ νέα για να θυμάται το ξεκίνημά του στα τέλη της δεκαετίας του 70 και τις μεγάλες επιτυχίες των 80 με το Purple Rain το 1984 και το Around the world in a day το 1985, ο Prince είναι ίσως πιο γνωστός ως ο καλλιτέχνης που άλλαξε το όνομά του με ένα σύμβολο και ονομάστηκε εν τέλει The Artist formerly known as Prince (ο καλλιτέχνης που ήταν γνωστός ως Prince). 

To 1993 σε μια επαναστατική κίνηση εναντίον της Warner Bros ο Prince Rogers Nelson παίρνει την απόφαση να ελευθερωθεί από τα δεσμά του αφήνοντας πίσω το όνομα που τον έκανε διάσημο στον κόσμο. Η κίνηση αυτή ήταν το επακόλουθο της διαφωνίας χαρακτήρων με την εταιρεία του Warner Bros που δεν ήθελε να κυκλοφορεί γρήγορα τα τραγούδια του Prince (ο ίδιος είχε έτοιμα πάνω από 500 τραγούδια στη μουσική βιβλιοθήκη του)

Όταν σκέφτομαι αυτή την αλλαγή ονόματος μου έρχεται στο μυαλό η Ρετσίνα. Το πιο διάσημο ελληνικό κρασί που έχει ταξιδέψει το brand Ελλάδα στον κόσμο αλλά που εξακολουθεί να διχάζει. Είναι απίστευτο το πόση πολωτική ακόμα και στη σημερινή εποχή είναι η Ρετσίνα, αφού ακόμα και τώρα που υπάρχουν καταπληκτικές Ρετσίνες η βελόνα έχει κολλήσει στα φτωχά ποιοτικά κρασιά του παρελθόντος (περισσότερα στο Οι Master of Wine στην Ελλάδα, let the real Retsina please stand up). Για του λόγου το αληθές, έδωσα προχθές μία συνέντευξη σε μία δημοσιογράφο στην Ολλανδία και όταν έφτασε η ερώτηση της Ρετσίνας ένιωσα τον εαυτό μου μέσα σε ελληνική ταινία του παλιού καλού καιρού.

Χωρίς αμφιβολία έχουμε πλέον υπέροχες Ρετσίνες από περισσότερους από δέκα ποιοτικούς παραγωγούς (Κεχρής, Γαία, Τετράμυθος, Μυλωνάς, Παπαγιαννάκος, Μάρκου, Άωτον, Γκίκας, Γεώργας, Νικολού, Τρουπής) όμως η εικόνα που υπάρχει στον καταναλωτή είναι διαφορετική. Στο άρθρο μου απάντηση στον Mark Squires που είχε υποστηρίξει ότι είναι υπέρ των ελληνικών οινικών συμφερόντων να μη ξαναδούμε τη λέξη Ρετσίνα στην ίδια πρόταση με τη λέξη κρασί και ότι η Ρετσίνα είναι διαδικασία και όχι κρασί, υποστήριξα ότι χρειάζεται μία νέα ταξινόμηση διαχωρισμού κρασιών υψηλής ποιότητας από αυτά που, μέσω της υπερ-ρετσίνωσης ο οινοποιός προσπαθεί να κρύψει την κακή ποιότητα της πρώτης ύλης.

Έχω υποστηρίξει επίσης την χρήση της λέξης Ρητινίτης-Ritinitis για να διαφοροποιηθεί κάπως και με χαρά βλέπω οινοποιεία να το χρησιμοποιούν με μεγάλα γράμματα (βλέπε Pitys Ritinitis) αλλά αναρωτιέμαι μήπως χρειάζεται ακόμη κάτι πιο δραστικό. Η Ρετσίνα είναι ακόμη εγκλωβισμένη στις σκιές του παρελθόντος. Χρειάζεται νέος τρόπος σκέψης και δραστική αλλαγή αν προσδοκούμε κάτι μεγάλο από αυτή. Μήπως λοιπόν μία επαναστατική αλλαγή σαν αυτή που έκανε ο Prince με ολική αντικατάσταση του ονόματος Ρετσίνα έδινε μία άλλη ώθηση;

Καλή Κυριακή

Γιάννης