Λιμένι και περίχωρα, Φαγητό και (όχι) κρασί
Του Γιάννη Καρακάση MW
Λιμένι σε αγαπώ. Είσαι ένας πίνακας ζωγραφικής με το συνδυασμό της άγριας ομορφιάς που ορίζουν οι βράχοι με τα παραδοσιακά, αυστηρά κτήρια και το μπλε της θάλασσας. Από τα παραθαλάσσια χωριά σε έχω στην καρδιά μου μαζί με το Φισκάρδο αλλά γιατί είσαι τόσο πίσω σε θέματα εστίασης; Τι δουλειά έχει ένα ιταλικό εστιατόριο - πιτσαρία στο ιστορικό αυτό χωριό με όλο το σεβασμό στην αγαπημένη ιταλική κουζίνα; Και γιατί δεν υπάρχει μία λίστα κρασιών της προκοπής ειδικά με τόσα οινοποιεία στην ευρύτερη περιοχή; Ξέρω ζητάω πολλά...
Πού τρώμε και τι (δεν) πίνουμε
Στο Λιμένι προτιμήστε την ψαροταβέρνα Κουρμάς με αρκετά φιλικό σέρβις και αξιοπρεπές φαγητό (αν και ψάρι δεν είχε την ημέρα που επισκέφθηκα). Λίστα κρασιών ακριβώς όπως την περίμενα, σχεδόν παιδική, με συνολικά είκοσι κρασιά, ανάμεσά τους με το ζόρι τρία της περιοχής. Όσον αφορά την ταβέρνα του Τάκη περασμένα μεγαλεία καθότι ο ίδιος έχει αποσυρθεί και για να το θέσω κομψά βασιλεύει περισσότερο η αγένεια παρά η ευγένεια. Κρίμα γιατί ήταν κάποτε από τις καλύτερες ψαροταβέρνες στη χώρα αλλά τώρα ακόμη και οι ντόπιοι σε κοιτάζουν περίεργα αν τους πεις να πας εκεί.
Για ψάρι στην κοντινή περιοχή η σύσταση ήταν στον Μαύρο Πειρατή που δεν πρόλαβα όμως να επισκεφθώ. Κατάφερα παρόλα αυτά έστω την τελευταία στιγμή να βρω ένα τραπέζι στο πολύ δυνατό ManiBella που είναι ειδικοί στην τραβηχτή (παραδοσιακή πίτα Μάνης) και την τσουχτή με τα δύο αυγουλάκια on top (παραδοσιακή μακαρονάδα με καμμένη μυζήθρα) αλλά και στις μπάμιες τουρσί. Αυτά ήταν ολόσωστα. Από την άλλη η μπουζοπούλα ήταν πολύ γλυκιά και η γαλατόπιτα ολίγον απογοήτευση. Όμως συνολικά είναι μία ολοκληρωμένη πρόταση που δεν πρέπει να τη χάσετε. Εδώ μία Blame the Sun IPA μου αναπτέρωσε κάπως το ηθικό.
Manibella τσουχτή και τραβηχτή
Εκτός περιοχής Λιμένι - Οίτυλο επισκέφθηκα τον Ξεροβασίλα - Η καλή καρδιά στο χωριό Νομιτσί (18 χλμ από το Λιμένι) με μία εκπληκτική ταράτσα που έβλεπε πιάτο τον Μεσσηνιακό κόλπο. Λίγα και καλά πράγματα όπως η πολύ νόστιμη τυροκαυτερή, το σαγανάκι, τα αυγά με πατάτες και το σπιτικό χοιρινό σουβλάκι. Για κρασί μην με ρωτήσετε, εδώ ούτε στις μπύρες έβρισκες κάτι να πιεις. Τα γλυκά ως κατηγορία δυστυχώς ήταν ανύπαρκτα (πόσο δύσκολο ήταν να είχαν ένα κομμάτι πορτοκαλόπιτα). Ευτυχώς το καλοκαιρινό άφθονο καρπούζι προσπάθησε να σώσει την παρτίδα.
Λίγο πιο μακριά στο Glyfada Beach Restaurant στην παραλία Βαλτάκι του Γυθείου είχαμε την καλύτερη και πιο ψαγμένη εμπειρία με πολύ ωραίο αχινό και ξεψαχνισμένο καβούρι του Αιγαίου που συνοδευόταν από ταραμοσαλάτα μπάφας. Πολύ ευγενικό σέρβις και μεγάλο ενδιαφέρον για το κρασί με κάποιες ωραίες επιλογές καθώς και σωστά ποτήρια. Ξαναπάω με κλειστά μάτια. (φωτογραφίες ακολουθούν)
Glyfada Beach Restaurant
Άλλες προτάσεις
Αν βγείτε λίγο ακόμη πιο έξω προς την κατεύθυνση της Καρδαμύλης δηλαδή δυτικά, Η Ταβέρνα της Λέλας που την έχω επισκεφθεί παλαιότερα είναι μία πολύ έξυπνη ιδέα που τα πάει πολύ καλά με το κρασί. Άκουσα επίσης πολύ καλά λόγια για τις Ελιές και την Ασπασία στο Σταυρί.
Που μένουμε
Στον Πύργο Μαυρομιχάλη και αυτό δεν αλλάζει (αρχική φωτογραφία). Κλείνουμε χαλαρά και για του χρόνου.
Καλή Κυριακή
Γιάννης