Ο δρόμος για το MW.: Τα 5 προαπαιτούμενα

Έχω ξαναγράψει τις σκέψεις μου για τις εξετάσεις στο Master of Wine και τα διάφορα επίπονα στάδια που περιλαμβάνει. Από τις εισαγωγικές εξετάσεις του πρώτου έτους μέχρι την ερευνητική εργασία πριν την απόκτηση των δύο πολύτιμων αρχικών. Σε αυτή εδώ την στήλη σκοπός είναι μία πιο τακτική επικοινωνία. Θα προσπαθήσω να την κάνω μηνιαία με tips και inside information για όσους έχουν την διάθεση να κυνηγήσουν οινικές κορυφές. Και από ότι βλέπω ο αριθμός τους μεγαλώνει σε απόλυτη αντιστοιχία με το μεγάλο ενδιαφέρον που υπάρχει διεθνώς για το ελληνικό κρασί.

Αυτή την στιγμή η Όλγα Καραπάνου Crawford είναι προ των πυλών της απόκτησης του τίτλου έχοντας περάσει το θεωρητικό και πρακτικό κομμάτι ενώ τρεις ακόμα σπουδαστές στην Ελλάδα και Ιταλία προσπαθούν για το καλύτερο. 

Ο τίτλος του MW είναι ο κορυφαίος στην οινική κοινότητα με την πιο σφαιρική γνώση που μπορεί να δώσει ένα πρόγραμμα εκπαίδευσης. Ο τίτλος του Master Sommelier - εξαιρετικά δημοφιλής στην Αμερική - διαθέτει ανάλογο πρεστίζ και επικεντρώνεται πιο πολύ στον εστιατοριακό και ξενοδοχειακό τομέα. Το job description του MW το έχει εξηγήσει εξαιρετικά ο Κωνσταντίνος Λαζαράκης MW που ήταν και ο πρώτος που άνοιξε και έδειξε το δρόμο. Είναι απλά non job specific, δεν γίνεσαι δηλαδή ηθοποιός ή μαθηματικός όταν τελειώσεις.  Όμως what does it take για να το πετύχεις;

Τόλμη. Γιατί είναι εκπαίδευση άλλου επιπέδου και ειδικά επειδή το πρόγραμμα είναι self study. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να βρεις την απάντηση μόνος σου. Δεν υπάρχει κάποιος να σε πάρει από το χέρι και να σου πει κάνε το έτσι. Εκεί κρύβεται και η ουσία του MW. Είναι ένα προσωπικό mind game που για να πετύχεις πρέπει να αντιμετωπίσεις τις αδυναμίες του ίδιου σου του εαυτού. Καθόλη τη διάρκεια της εκπαίδευσης μπορείς να εκτεθείς δεκάδες φορές και ο εγωισμός σου να πληγεί επανειλημμένα. Άρα πολύ βασικό είναι να τα έχεις βρει (κάπως  ) με τον εαυτό σου για να μην παίρνεις κάτι προσωπικά. Για όλα αυτά αλλά κυρίως γιατί είναι πολύ πιθανό το ενδεχόμενο αποτυχίας θέλει τόλμη. Όμως και για ένα ακόμα πρακτικό λόγο. Γιατί κανείς δεν σου εγγυάται ότι τα λεφτά που επενδύεις θα πιάσουν τόπο. Ειδικά αν το πρόγραμμα χρηματοδοτείται αποκλειστικά από την τσέπη σου (το κόστος υπολογίζεται περίπου στα 10 χιλιάδες ευρώ το χρόνο με ελάχιστο τα πέντε χρόνια μέσο όρο άρα η ‘’πενηντάρα’’ είναι το μίνιμουμ που θα πρέπει κάποιος να υπολογίζει) .

Θέληση. Αυτή είναι ο κινητήριος μοχλός της κάθε δράσης. Να θέλεις να ξεχωρίσεις που είναι άλλωστε και ένα από τα τρία συστατικά του course (excellence, interaction and learning). Πρέπει να το θέλεις σε υπερθετικό βαθμό και να ξυπνάς φτιαγμένος κάθε μέρα για περισσότερη γνώση και νέες ανακαλύψεις. Μπορεί στα 5 προαπαιτούμενα που αναφέρω να πιάνει τις λιγότερες γραμμές, πιστεύω όμως ότι σε σπουδαιότητα είναι νούμερο 1.

Πείσμα. Αν η θέληση είναι η κινητήριος δύναμη το πείσμα είναι η τροφή που κρατάει τη φλόγα αναμμένη. Είναι πολλές και συχνές οι απογοητεύσεις στο πρακτικό κομμάτι (36 κρασιά σε τυφλή δοκιμή) με τα Pinot Noir να μοιάζουν Bordeaux και με τη Σαντορίνη, Gruner από το Wachau. Και πολλά essays που αφορούν το θεωρητικό κομμάτι (14 essays σε 5 papers) να βαθμολογούνται με απογοητευτικά D ή και F που αν δεν υπάρχει το πείσμα ο μαθητής οδηγείται σε αδιέξοδο. Εδώ σημασία έχει αυτό που είπα παραπάνω-να μην παίρνεις κάτι προσωπικά.

Ικανότητες. Πρόσφατα ο Jamie Goode τουίταρε ότι οι επαγγελματίες γευσιγνώστες δημιουργούνται και δεν γεννιούνται (Expert wine tasters are made not born). Συμφωνώ κατά 90% αλλά αυτό είναι μόνο ένα κομμάτι του παζλ. Όπως έχω ξαναγράψει το να είσαι καλός taster δεν λέει κάτι. Το πρόγραμμα δεν ζητάει αυτό ή μάλλον δεν ζητάει μόνο αυτό. Ζητάει κριτική σκέψη, ανάλυση και επιχειρηματολογία. Να μπορείς να πείσεις τον άλλο ότι αυτό που είναι στο ποτήρι είναι ένα Barolo του 2001 και όχι απλά να πεις ότι είναι Barolo 2001. Υπάρχει μία τεράστια διαφορά ανάμεσα στα δύο.

Να μπορείς να συσχετίσεις τα οργανοληπτικά χαρακτηριστικά με τις μεθόδους παραγωγής και όχι να αναφέρεις την μέθοδο παραγωγής του port .... μπορείς να επιχειρηματολογήσεις  για το 77% αλκοόλ που προστίθεται στην διάρκεια της ζύμωσης ή όχι;

Οργάνωση. Είναι η καρδιά για να διαχειριστείς το πλήθος των πληροφοριών που είναι ειλικρινά παρά πολλές. Όταν ξεκίνησα και επειδή δεν ήμουν στο wine business αφού η προηγούμενη επαγγελματική μου ζωή ήταν αυτή του Αξιωματικού του Πολεμικού Ναυτικού και του χειριστή ελικοπτέρων έπρεπε προφανώς να καλύψω πάρα πολλές ελλείψεις που είχα. Χωρίς αυτή την καλή οργάνωση που σίγουρα την οφείλω σε μεγάλο βαθμό στο ΠΝ θα ήμουν πιθανότητα ακόμα στο queue.

Τσιν Τσιν

Γιάννης

Μπορείτε να δείτε περισσότερα κείμενά μου για το Master of Wine στα παρακάτω λινκ

A personal MW equation (M + W = Success)

Master of Wine: End of a journey and beginning of a new one

Passage from the land of fire - the MW practical exam chronicle

Στα ελληνικά υπάρχουν κείμενα στο winecommanders.com που είναι με λινκ στο κείμενο.