Το σωστό ποτήρι κρασιού: πυρηνική φυσική ή απλή λογική;

Εικ.1

Στη συνέχεια γράφτηκα το 2011 στο πρόγραμμα του Ινστιτούτου των Masters of Wine και αναρωτήθηκα τι ποτήρια θα χρειαστώ για τις εξετάσεις. Εγώ και άλλοι 150 σπουδαστές πάνω κάτω εκείνη την περίοδο. Ευτυχώς η Riedel είχε τη λύση και στο πρώτο μας σεμινάριο στο Rust της Αυστρίας έκανε δώρο σε όλους τους σπουδαστές 12 ποτήρια Ouverture Red (Εικ.2) για να χρησιμοποιηθούν στις γευσιγνωσίες αλλά πολύ περισσότερο και στις εξετάσεις. Ξεκίνησα λοιπόν ως φιλότιμος σπουδαστής και κουβαλούσα την κούτα με την δωδεκάδα των ποτηριών όπου και αν πήγαινα σε όλες τις γευσιγνωσίες εντός και εκτός Ελλάδας για να δοκιμάζω στα ίδια ποτήρια που θα ήταν και τα ποτήρια των εξετάσεων. Αξιοπρεπή ποτήρια με κάτω του 1/3 της χωρητικότητας συγκριτικά με τα ποτήρια γίγαντες της Εικ.1. 

Όλα πήγαιναν καλά με τα Ouverture, χωρίς ιδιαίτερα παράπονα. Μπορεί το ποτήρι να είχε μικρό μπωλ αλλά με τις ποσότητες δοκιμής δούλευε ικανοποιητικά. Ένα καλό ποτήρι με λίγα λόγια. Μέχρι που κάποιος από τους συμμαθητές ''σφύριξε'' το μυστικό του One For All by Peter Steger (Εικ.3). Ένα ποτήρι με πολύ - πολύ στενό χείλος που θεωρητικά συμπυκνώνει τα αρώματα βοηθώντας στον εντοπισμό της ποικιλίας. Όμως ένα πολύ στενό χείλος θα επηρέαζε και την γωνία που έπεφτε το κρασί στη γλώσσα μου άρα και την αίσθηση τουλάχιστον της οξύτητας. Το δοκίμασα και αυτό και μάλιστα αποφάσισα να το χρησιμοποιήσω και στις εξετάσεις του stage 2 που είναι το μεγάλο διαγώνισμα. 

Εικ. 3

Όπως μπορείτε να φανταστείτε υπήρξε πολύ αναζήτηση για το κομμάτι της δοκιμής. Άλλο τόσο χρειάστηκε όμως και για αυτό της απόλαυσης. Ευθύς αμέσως της προσθήκης των δύο αρχικών στο όνομά μου έλαβα ένα mail που με ρωτούσαν αν ήμουν σύμφωνος να λάβω 6 διαφορετικά ποτήρια από την σειρά Veritas της Riedel ως δώρο για την επιτυχία μου. Σε εξάδες. Η σειρά Veritas (Eικ.4) είναι μία πραγματικά πολύ αξιόλογη πρόταση με πολλές επιλογές διαφορετικών ποτηριών για συγκεκριμένες ποικιλίες. Varietal Specific το ονομάζει η Riedel και εκεί στηρίζεται ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της φιλοσοφίας της. 

Πόσα λοιπόν ποτήρια χρησιμοποιώ από όλα τα παραπάνω. Με το ζόρι 2. Του Cabernet Sauvignon και του Pinot Noir. Ότι επιλογή παραπάνω δώσεις πιο πολύ θα μπερδέψει παρά θα βοηθήσει έχοντας μικρή επίδραση στο τελικό αποτέλεσμα. Μπορεί διάφορες ποικιλίες να εκφράζονται λίγο καλύτερα σε συγκεκριμένα ποτήρια όπως έγραψα και μετά από ένα Masterclass με ποτήρια Riedel δεν θα χρειαστείτε όμως για αυτό περισσότερα από 2 ποτήρια. 

Δηλαδή θα χρειαστείτε μόνο τα παρακάτω:

• Ποτήρι Bordeaux για την πλειοψηφία των λευκών, για κόκκινα Cabernet/Syrah/Merlot, ενισχυμένα και αφρώδη.
• Ποτήρι Βουργουνδίας για κόκκινα Pinot Noir, Nebbiolo, Ξινόμαυρο και λευκά βαρελάτα.

Εικ.5

Πολλά από τα ποτήρια στα οποία αναφέρθηκα είναι fine glasses που κοστίζουν αρκετά χρήματα. ΟΜΩΣ υπάρχουν πολλές επιλογές, αρκετές από αυτές είναι και οικονομικότατες και προσιτές ακόμα και σε σούπερ μάρκετ. Ποιο είναι το συμπέρασμα λοιπόν; Ότι αφενός το θέμα του ποτηριού δεν είναι τόσο πολύπλοκο όσο παρουσιάζεται. Από την άλλη η αίσθηση αλλά και η γεύση μέσα από ένα ακατάλληλο ποτήρι τύπου νεροπότηρο, ποτήρι ταβέρνας κλπ ισοπεδώνει την οποιαδήποτε ιδιαιτερότητα ή ποικιλιακή έκφραση του κρασιού. Υπάρχει άλλωστε λόγος που αυτά τα ποτήρια τα λέμε νεροπότηρα. Ως επίλογο σε αυτή την ''εξομολόγηση ποτηριών'' θα έλεγα λοιπόν ότι δεν χρειάζεται να ανάγουμε την επιλογή ποτηριού ως πρόβλημα πυρηνικής φυσικής. Δεν είναι. Το κρασί είναι ήδη πολύπλοκο στην κορυφή του παγόβουνου αλλά στην πολύ μεγάλη του βάση μπορεί κάποιος να το απολαύσει με ένα μόνο ποτήρι. Είτε είναι Riedel, Zalto, ανώνυμο ή επώνυμο. 

Εις Υγείαν και καλό μήνα

Γιάννης